Szkółka drzew krzewów owocowych i ozdobnych
Szkółka drzew krzewów owocowych i ozdobnych

Morwa

Morwa - Szkółka roślin Stecz

Morwa

Morwa (łac. Morus) to roślina taksonomicznie należąca do rodziny morwowatych. Jej główne środowisko naturalnego występowania  i geneza  to Chiny. Na zasadzie introdukcji rozpowszechniła się niemal na wszystkie regiony świata. Źródła historyczne wskazują  na Włochy jako pierwsze europejskie państwo w którym wprowadzono uprawę morwy, a do Polski trafiła w XI w. Retrospektywne spojrzenie historyków wskazuje, że morwa jest już znana od 30 w p.n.e.  Od mniej więcej 25 wieku p.n.e. źródła historyczne wskazują na hodowle w Chinach jedwabnika morwowego. Z tego tytułu, w drodze dedukcji można wywnioskować istnienie w świadomości ludzkiej morwy. 

ZNACZENIE PROZDROWOTNE

Na przestrzeni tak długiego okresu istnienia odkryto wiele zalet morwy. Oprócz wspomnianej już „pośredniej”  roli w produkcji jedwabiu (zwłaszcza morus alba), roślina ta posiada wiele substancji o pozytywnym wpływie na organizm ludzki. Wykazują (morus alba) pozytywny efekt w hamowaniu enzymów odpowiedzialnych za rozkład węglowodanów w organizmie człowieka. Wspomagają odchudzanie, dzięki czemu są istotnym składnikiem wielu suplementów diety w tym celu dystrybuowanych.    Stanowi to bardzo istotną wartość dla diabetyków. Liście i pędy morwy zawierają także hormon wzrostu a napary z nich podawane były wątłym dzieciom. Owoce pomimo oczywistej wartości spożywczej , posiadają w swym składzie spore pokłady resveratrolu, który  zapobiega starzeniu się komórek i  uważany jest za element wpływający na długość życia.         

Morus, to duży krzew, lub niewielkie drzewo, które doskonale rośnie na przepuszczalnych gliniastych lub piaszczystych glebach. Drzewko to występuje również w formie szczepionej, wówczas ma formę „parasolowatą” zwisająca do ziemi. Owoce morwy mają słodko-kwaśny smak i pojawiają się na przełomie lipca i sierpnia. Ważnym elementem ozdobnym tej rośliny są liście, które stanowią wspaniały przykład zjawiska heterofilii. Heterofilia to różnolistność, objawia się występowaniem na jednej roślinie różnych, pod względem kształtu,  rodzajów liści. U morwy ta cecha przedstawia się w postaci dwóch rodzajów liści, z których jedne są klapowate, a drugie powcinane. Muszę przyznać, że same liście są cecha pozwalającą na zakwalifikowanie morwy do mojego roślinnego kanonu piękna.      Pomimo, że roślina ta jest uprawiana od dawna, obecnie na nowo zdobyła nasze zainteresowanie, głównie dzięki  wyjątkowym właściwością jej owoców i liści.

MORUS

ODMIANA OPIS

Morwa biała

 Morwa biała to najczęściej spotykana w Polsce roślina z rodziny morwowatych. Jest ona często mylona z morwą czarną z uwagi na barwę jaką  osiągają jej owoce w ostatnim stadium dojrzewania.  Wówczas  odcień owoców może przybierać kolorystykę fioletowo – czarną. Owoce są słodkie po osiągnięciu pełnej dojrzałości. Tempo wzrostu morwy białej jest większe niż w przypadku jej czarnego odpowiednika. Jest też bardziej mrozoodporna niż czarna wersja. Często sadzona jako roślina ozdobna w różnego typu układach kompozycyjnych i zieleni miejskiej. Wysokość dorastania: 15m

Morwa czarna

Drzewo o rozłożystej, kulistej koronie. Główną cechą są owoce, które początkowo odznaczają się kwaśnym smakiem, aż do momentu osiągnięcia pełnej dojrzałości, gdy odbierane są przez nasz zmysł smaku jako słodkie. Bardzo ceniona roślina, głównie ze względów smakowych i użytkowych owoców. Rośnie wolniej niż morwa biała i osiąga niższy pułap wysokości. Wysokość dorastania: 10m

Morwa  – Pendula

Drzewo o parasolowatej koronie i pędach mocno zwisających ku ziemi. Ma duże sercowate liście. Owoce są barwy czarnej. Morwa jest znana od wieków ze względu na swe właściwości lecznicze. Jej liście wspomagają odchudzanie oraz stabilizują poziom cukrów we krwi. Wysokość dorastania: forma szczepiona na pniu