BUKSZPAN

Bukszpan (łac. buxus) to roślina taksonomicznie  zaliczana do rodziny bukszpanowatych.  W europie najbardziej rozpowszechniony gatunek stanowi bukszpan zwyczajny, nazywany także  bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens). Myślę, że nie będzie nadużyciem czy projekcją, stwierdzenie, że większość z nas słysząc słowo bukszpan, przywoła w swej wyobraźni obrazy na których będą widniały przystrzyżone żywopłoty, formowane bryły geometryczne czy topiary będące  atrakcyjnymi wizualnie elementami ogrodów angielskich czy francuskich. Jeśli tak nie jest to z pewnością tym zdaniem  sugestywnie przywołałem je u większości z was. Bukszpan jest od wieków  wykorzystywany w nasadzeniach dekoracyjnych, a jego długowieczność  sprawia, że wysiłki ogrodników w jego kształtowaniu mogą być podziwiane przez kolejne pokolenia.

Bukszpan nie należy do najszybciej rosnących roślin. Podobnie jak berberys dobrze znosi cięcie i przy tym nabiera gęstszego pokroju. W odróżnieniu jednak od berberysu jego przyrost ma zdecydowanie   wolniejsze tempo i na efekt zadowalający twórcę należy dłużej poczekać. To roślina dla cierpliwych.  Odpowiednia pielęgnacja w połączeniu z zimozieloną cechą krzewu pozwala jednak osiągnąć imponujące skutki, które zrekompensują nam zaangażowane zasoby czasowe. To kolejna roślina którą twórcy ogrodów sobie upodobali. Wprowadza zielony pierwiastek do ogrodu, a dzięki kształtowanym na jego pazie figurom także unikalność. Może stanowić istotne tło, zielony szkielet dla roślin kwitnących lub o sezonowych kolorowych liściach. Urozmaici swą obecnością rabaty bylinowe, wprowadzając zimozielony składnik. W Japonii często kształtowany jest w formy poduch, które na mnie osobiście wywierają ogromne wrażenie. Atrakcyjnie wyglądają także jako roślinny element ozdobnych donic ogrodowych (najatrakcyjniej w formach kształtowanych). To składnik  stanowiący sine qua non wielu stylów ogrodowych – angielskiego, formalnego, śródziemnomorskiego, japońskiego. Myślę ,że warto go włączyć także do naszych kompozycji przydomowych.