AZALIA

Azalia  ( łac. Rhododendron) jest rośliną należącą do rodziny wrzosowatych.  Rośliny z tej grupy naturalnie występują głównie w Azji.  Azalie zaliczane są do rodzaju różaneczników.  Cechami odróżniającymi je od typowych różaneczników   są przede wszystkim liście. W ramach azalii  są rośliny głównie zrzucające liście na zimę, półzimozielone (Azalie japońskie) , azalie hodowlane , do uprawy domowej oraz niektóre zimozielone gatunki. Typowe różaneczniki to rośliny zimozielone o grubszych niż u azalii liściach.  Tu jednak zaprezentujemy azalie.

MORFOLOGIA

Azalie  cechują się mniejszymi niż u różaneczników , eliptycznymi, lekko owłosionymi liśćmi.  Mają głównie barwę zieloną , choć pojawiają się także odmiany o lekko czerwonych liściach (niektóre odmiany azalii japońskich). Obecnie w powszechnej  sprzedaży znajdują  się przede wszystkim dwa rodzaje tej rośliny: azalie wielkokwiatowe i japońskie. Atrybutami różnicującymi te dwa produkty są przede wszystkim rozmiary. Wielkokwiatowe odmiany dorastają do 2m wysokości, natomiast  japońskie do 1m (najczęściej jednak ok0,5m).

Kolejna cechą morfologiczną są kwiaty , które u wielkokwiatowych kultywarów są większe, zebrane w baldachogrona, natomiast u japońskich odmian mniejsze , jednak gęściej rozmieszczone wywołując efekt całkowitego pokrycia krzewu kwiatem. Wielkokwiatowe azalie zrzucają liście na zimę, co sprawia ,iż są bardziej mrozoodporne, natomiast japońskie egzemplarze częściowo pozostają zimozielone, przez co wymagają wilgoci także w tym okresie. Na przestrzeni lat introdukowano w naszych warunkach wiele kultywarów tej rośliny. Zarówno w ramach wielkokwiatowych jak i japońskich znajdziemy odmiany o różnym zabarwieniu kwiatów. Zazwyczaj jednak dominujące kolory wśród azali wielkokwiatowych to : czerwony, pomarańczowy, różowy, żółty, łososiowy. Pośród japońskich odmian króluje kolor czerwony, różowy oraz biały.  

ZASTOSOWANIE

Rośliny te cieszą się ogromną popularnością pośród klientów, zwłaszcza w okresie kwitnienia. Prezentują się wówczas wyjątkowo atrakcyjnie. Ze względu jednak na swe wymagania siedliskowe i pielęgnacyjne częściej znajdują swe zastosowanie w strukturach prywatnych ogrodów. Są to rośliny, które  wymagają żyznego , próchniczego, wilgotnego i przede wszystkim o odczynie kwaśnym podłoża.  Te cechy  zazwyczaj utrudniają skuteczność  ich  nasadzenia miejskiego , gdzie nie są pod stałą opieką. Nie wykluczając ich jednak co pokazuje wiele przykładów parków, ogrodów miejskich.  Zdecydowanie bardziej sprawdzą się w tego typu warunkach azalie wielkokwiatowe które wymagają mniej wilgotności podłoża niż japońskie i zrzucają liście na zimę , dzięki czemu nie występuje efekt suszy fizjologicznej i nie wymagają tak obfitego podlewania w okresie przed zimowym jak choćby japońskie czy różaneczniki.

Sposobów nasadzenia i metod jest tyle ile roślin. Nasza wyobraźnia jak  mówił Albert  Einstein jest nieskończona, więc nie ograniczajmy się pod tym względem. Możemy te rośliny sadzić grupowo (japońskie azalie tak się najładniej prezentują), pojedynczo w zorganizowanych wielogatunkowych nasadzeniach, w pojemnikach jak i stanowisku  w cieniu, półcieniu i słońcu (pod warunkiem zapewnienia właściwej wilgotności).  Widowisko jakie generują  w okresie kwiecień – maj  (czasem jeszcze w czerwcu – zależnie od roku) jest wyjątkowe i oczekiwane przez wielu cały rok. Odpowiednie zestawienie barwne, przeplatane z zimozielonymi  roślinami typu: bukszpan, cis, żywotniki, golteria oraz wrzosami,  hostami i żurawkami  pozwoli stworzyć piękne układy które dostarczą nam niesamowitych i niezapomnianych wrażeń estetycznych.

RHODODENDRON