PERUKOWIEC

Perukowiec (łac. Cotinus) stanowi roślinę z rodziny nanerczowatych. Geneza tego gatunku wywodzi się z Eurazji i Ameryki Północnej.   W Polsce najczęściej spotykanym gatunkiem jest perukowiec podolski (Cotinus coggygria) w postaci kultywaru o czerwonym zabarwieniu liści. Jest to bardzo atrakcyjna wizualnie roślina o dekoracyjnym zastosowaniu.  Zabarwienie czerwone liści stanowi istotny wyznacznik w wyborze tej rośliny , ale jednak nie stanowi głównego motywu  składającego się na decyzję. Istnieją wszakże inne rośliny o podobnych cechach wizualnych liści, takie jak : śliwa wiśniowa,  klon palmowy, klony zwyczajne w kultywarach czy choćby pęcherznice i berberysy.  Dlaczego więc wybieramy perukowca? To co stanowi czynnik zachęcający to kwiatostany. Określenie kwiaty, było by nieodpowiednie, gdyż same w sobie nie są wyjątkowe i zachwycające. Natomiast całe kwiatostany stanowią główny element morfologiczny wpływający na doznania estetyczne odbiorców. W okresie maj – lipiec na końcu pędów pojawiają się piękne kwiatostany (ok 20cm) oblepione małymi zielonożółtymi kwiatami. To te kwiatostany w połączeniu z czerwonym tłem liści są unikalnym elementem tej rośliny – białym krukiem.  Po przekwitnięciu zmieniają się w owocostany. 

Perukowce jako rośliny ozdobne wykorzystywane są w ogrodach prywatnych oraz przestrzeni publicznej. W ogrodach prywatnych mogą pełnić rolę dominujących akcentów wokół których zorganizujemy pozostałe rośliny, składnika dużych klombów, układów wielogatunkowych lub jako tło dla innych roślin. Podobne nasadzenia możliwe są do włączenia  w strukturze miejskiej , niemniej tam jednak częściej spotykane są jako swobodnie posadzone drzewka parkowe, w zieleńcach, składnik roślinności osiedlowej, roślinność w otoczeniu budynków kultu religijnego czy budynkach oświaty i organizacji samorządowych. Rosnąca popularność świadczy, że roślina ta posiada odpowiednie cechy pozwalające ją zaliczyć do indywidualnego  kanonu piękna każdego nabywcy oraz prawdopodobnie większości z nas.   

Cotinus