MORWA
Morwa (łac. Morus) to roślina zaliczana taksonomicznie do rodziny roślin morwowatych. Rodzaj ten obejmuje swym zakresem kilkanaście gatunków, których kolebką i endemicznym miejscem występowania są tereny klimatu umiarkowanego i subtropikalnego. Naturalnie porastają tereny Azji, Ameryki Północnej i Afryki. W Polsce głównie występuje introdukowana z Chin w XI w. morwa biała. rzadziej spotykana jest jej czarna forma, która nie jest dostatecznie odporna na mróz i słabo owocuje rosnąc na chłodnych obszarach. Porasta ona głównie południowo – zachodnie Chiny.
Morfologicznie stanowią one niewielkie drzewka lub krzewy, które początkowo rosną silniej dynamicznie w sposób wertykalny, aby z czasem spowolnić. Obecnie dużo częściej jednak spotykaną w ogrodach i coraz częściej wybieraną jest morwa szczepiona „Pendula”, która została szczegółowo opisana w sekcji ozdobnych roślin. Tu jednak skupmy się na drzewiastych, krzewiastych formach. Ciekawostką są liście, których wizerunek jest paralelny dla obu gatunków. Owy frapujący element budowy odznacza się różnolistnością, nazywaną profesjonalnie w nomenklaturze sadowniczej i botanice zjawiskiem heterofilii. Objawia się to występowaniem na jednym osobniku liści w dwóch kształtach, jedne są klapowaty, powcinane, natomiast drugie owalne i pozbawione wcięć.
Opis tekstowy nie oddaje prawdziwego obrazu tego zjawiska, który w rzeczywistości jest filuterny i wpływa pozytywnie i fantazyjnie na nasze doznania estetyczne i całościowy odbiór rośliny. Zaryzykuję stwierdzenie, że rośliny te nawet bez obecności płodów, a wiec owoców dostarczają dużej atrakcyjności wizualnej. Użytkowej także, gdyż wykorzystywane są (liście morwy białej) w leczeniu cukrzycy poprzez hamowanie rozkładu cukrów w organizmie. Kolejny element to owoce, które zakrawają wyglądem o jeżynę lub malinę. Ich barwa jest różnorodna. Owoc morwy czarnej ma czarną barwę, natomiast białej może być w momencie dojrzenia biały, różowy, fioletowoczarny. Z tego tytułu często mylone są owoce morwy białej z czarną lub pochodzącą z USA czerwona wersją. Wykorzystywane są do bezpośredniego spożycia, suszenia oraz w sztuce kulinarnej na dżemy, konfitury, soki czy wina i nalewki.
MORUS
Wykorzystanie morwy jest ekstensywne. Począwszy od przeznaczenia produkcyjnego owoców, przez dostarczanie pokarmu jedwabnikom po wspomniane już wykorzystanie w medycynie alternatywnej oraz produkcji mebli. Morwa biała w naszych warunkach jest najlepszym gatunkiem do produkcji wielkotowarowej oraz do prywatnego, amatorskiego użytku. Oprócz wartości użytkowej odznacza się walorami dekoracyjnymi. Chętnie jest wykorzystywana w nasadzeniach w strukturze miejskiej, gdzie spełnia funkcję ochronną, estetyczną, zdrowotną oraz dostarcza pokarmu ptactwu i innym zwierzętom. Możemy ja spotkać w parkach, na skwerach, zieleni osiedlowej, przydrożnej czy przy innych budynkach użytku publicznego i nie tylko. W przydomowych ogrodach sprawdzi się w roli zielonego tła, soliteru, dominującego akcentu kompozycyjnego oraz żywopłotu. Dobrze znosi cięcie, w związku z czym możemy swobodnie nadawać jej dowolny kształt i regulować jej wzrost. Polecamy serdecznie.
ODMIANA | OPIS |
Morwa – biała |
Drzewko o dużych jajowatych oraz sercowatych liściach. Owoce są barwy białej lub różowo-białej. Morwa jest znana od wieków ze względu na swe właściwości lecznicze. Jej liście wspomagają odchudzanie oraz stabilizują poziom cukrów we krwi. Czas owocowania: sierpień |
Morwa – czarna |
Drzewko o dużych jajowatych oraz sercowatych liściach. Owoce są barwy czarnej lub granatowej. Z owoców morwy czarnej wytwarza się drzemy, syropy oraz pyszne nalewki. Czas owocowania: sierpień |